طرز کار نورون: نورون ها پیام عصبی را تنها در یک جهت منتقل می کنند یعنی پیام را فقط از طریق دندریت ها دریافت کرده و از راه آکسون ها به خارج می فرستند. در مسیر انتقال پیام سه مرحله تحریک پذیری، هدایت و انتقال جریان عصبی اتفاق می افتد. در مرحله تحریک پذیری، پیام عصبی ماهیت بیوالکتریکی در نورون پیدا می کند و در زمان انتقال، نورون با تغییر بار الکتریکی تحریک می شود . این تحریک در طول تار عصبی آکسون جاری شده و نقطه به نقطه جابجا می شود. در انتهای آکسون ممکن است یک نورون دیگر یا یک تار عضلانی ماهیچه قرار داشته باشد. به محل ارتباط آکسون با نورون جدید یا ماهیچه، سیناپس می گویند. در سیناپس پیام به دندریت نورون جدید یا به تار عضلانی ماهیجه منتقل می شود. در جسم سلولی نورون، هسته و اندامک های سلولی قرار گرفته اند. یک نورون علاوه بر جسم سلولی دارای دو بخش دیگر است: اکسون: آکسون یک زائده طویل سیتوپلاسمی است که از جسم سلولی نورون خارج می شود و پیام عصبی را به نورون های دیگر یا اندام ها می رساند. در بسیاری از نورون ها، آکسون با لایه ای به نام میلین پوشیده شده است. غلاف میلین در مناطقی از آکسون از بین رفته که به آن گره رانویه می گویند. پیام عصبی در مسیر انتقال از یک گره به گره رانویه بعدی جهش پیدا می کند تا سرعت انتقال پیام افزایش یابد. اگر اکسون میلین نداشته باشد، پیام عصبی با سرعت ۰٫۵ متر بر ثانیه و اگر میلین داشته باشد با سرعت ۲۰۰ متر بر ثانیه منتقل می شود. دندریت : دندریت ها زائده های کوچک جسم سلولی هستند که پیام عصبی را به جسم سلولی منتقل می کنند.
